Ruchome przeciętnie inwentaryzacja

Metoda wyceny zapasów - średnia z ruchu FIFO a średnia wycena zapasów Wycena zapasów to koszt niesprzedanych towarów w spisie firmrsquos. Obejmuje to wszystkie koszty poniesione w celu przygotowania przedmiotu gotowego do sprzedaży, takie jak wydatki materialne, praca bezpośrednia, fracht, obsługa, cła importowe itp. Zapasy są ważnym atutem w bilansie firmsquot dla małych i średnich przedsiębiorstw. Tak więc bardzo ważne jest obliczanie prawidłowej wartości zapasów. Istnieje kilka metod wyceny, ale dla małych firm zazwyczaj ogranicza się do FIFO i Moving Average. FIFO (First In First Out): W FIFO zakłada się, że w magazynie przesyłki, które przychodzą pierwsze, są sprzedawane jako pierwsze. W związku z tym oblicza się go przez podsumowanie faktycznego kosztu zapasu towaru, dostępnego w magazynie. Średnia ruchoma: średnia ruchoma oznacza wartość przeciętnego kosztu ważonego przez ilości dostępne w magazynie. Teraz przyjrzymy się przykładowi i zobaczymy wpływ na wycenę za pomocą FIFO i Moving Average. Pozwala podjąć następujące transakcje z pozycją A: Wartość akcji według FIFO (10 12) (5 15) 195 Współczynnik wyceny według średniej ruchomej (10 12 5 15) (105) 13 Wartość akcji według średniej ruchomej (15 13) 195 Zgodnie z FIFO, 10 kwot 12 i 2 kw. 15 zostanie rozpatrzonych na sprzedaż. Wartość zapasów dla pozostałych akcji według FIFO (3 15) 45 W przypadku Moving Average 12 pozycji można sprzedać po średnim koszcie 13 Kurs wyceny dla pozostałych akcji według Moving Average 13 Wartość zapasów według Moving Average (3 13) 39 Zalety i wady: w rzeczywistym świecie ogólna cena przedmiotu rośnie z upływem czasu, więc produkty, które trafiają do zapasów wcześniej miały niższe koszty niż nowsze. Jeśli chodzi o użycie FIFO, wskaźnik wyceny generalnie wykaże wyższą wartość w porównaniu do średniej ruchomej, a tym samym wyższego zysku brutto i zysku netto. Z drugiej strony, ponieważ zwiększa zysk brutto i przychody, zwiększa również zobowiązania podatkowe dla spółki. Ustalenie średniego kosztu jednostkowego kosztu towarów dostępnych do sprzedaży skutecznie wygładza wszelkie wahania cen materiałów, które mogą wystąpić. To pytanie dlaczego, jeśli koszt każdego elementu zmienia się bardzo regularnie, zaleca się użycie metody średniej ruchomej. Co zrobić, jeśli akcje spadają na negatywne Akcje ujemne są dozwolone tylko w przypadku metody wyceny Moving Average. Jeśli stan przechodzi w negatywny, wartość akcji traktowana jest jako zero. Kiedy czas powraca do pozytywnego, wskaźnik wyceny oblicza się ponownie dla ilości dodatniej. Co się dzieje, gdy dokonywane są datowane daty? Data księgowania i czas jakiejkolwiek transakcji akcji odgrywa istotną rolę w kalkulacji wartości akcji w określonym dniu. Jeśli w systemie występuje wpis wsteczny, należy ponownie obliczyć wycenę wszystkich przyszłych transakcji z tej daty. ERPNext obsługuje zarówno FIFO, jak i Moving Average, a także umożliwia tworzenie kopii zapasowych z kopii zapasowej. Ujemne zapasy są dozwolone tylko w przypadku, gdy Twój system wyceny Moving AverageExample 1 pokazuje, że na jednostkowy koszt zakupu stale rośnie w całym okresie (10 --gt 12 --gt 14 --gt 15). FIFO przyjmuje, że sprzedawane przedmioty FIRST są sprzedawane FIRST. --gt Koszt starego zakupu jest ujmowany jako koszt sprzedanego towaru. --gt Koszt niedawnych zakupów jest ujmowany jako koszt zakończenia zapasów. --gt Kiedy cena wzrasta, stara cena jest niższa niż ostatnia cena. --gt Koszt sprzedanego towaru jest niższy od FIFO. (11 000 lt 12,400) --gt Koszt zakończenia zapasów jest wyższy dla FIFO. (8 600 gt 7,200) Firma LIFO zakłada, że ​​sprzedawane przedmioty LAST zostały sprzedane FIRST. --gt Koszt ostatniego zakupu jest ujmowany jako koszt sprzedanego towaru. - gt Koszt starych zakupów jest rejestrowany jako koszt zakończenia zapasów. - gt Kiedy cena rośnie, ostatnia cena jest wyższa niż w przypadku starej ceny. --gt Koszt sprzedanego towaru jest wyższy dla LIFO. (12 400 gt 11 000) --gt Koszt końcowego inwentarza jest niższy dla LIFO. (7,200 lt 8,600) FIFO, Wieczysty Koszt Sprzedanych Produktów FIFO, Okresowy Koszt Sprzedanych Towarów (11 000 11 000) FIFO, Perpetual Inventory Cost FIFO, Okresowy Magazyn Koszt (8 600 8 600) LIFO, Wieczysty Koszt Sprzedanych Towarów LIFO, okresowe koszty Sprzedany towar (12 400 t 13 600) LIFO, koszt wieczystego zapasu brutto LIFO, okresowy koszt zapasów (7 200 gt 6 000) Roczna sprzedaż materiałów sypkich Średni ważony, okresowy koszt towarów sprzedanych (11 750 t 12 250) Koszt gt Średni ważony, okresowy koszt zapasów (7 895 gt 7 350) Strona główna gtgt Tematy dotyczące rachunkowości zasobów reklamowych Przenoszenie średniej metody zasobów magazynowych Przenoszenie średniego przeglądu zapasów W metodzie średniej ruchomej przeciętny koszt każdego zapasu zapasowego jest obliczany ponownie po każdym zapasie zakup. Ta metoda dąży do uzyskania wyceny zapasów i kosztów sprzedaży towarów, które są pomiędzy tymi, które zostały wyprowadzone w ramach metody pierwszej w pierwszej i ostatniej z nich (LIFO). Uznaje się, że uśrednione podejście zapewnia bezpieczne i konserwatywne podejście do raportowania wyników finansowych. Obliczenia to całkowity koszt zakupionych przedmiotów, podzielony przez liczbę rzeczy w magazynie. Koszt zakończenia zapasów i koszt sprzedanych towarów są następnie ustalane na ten średni koszt. Nie jest konieczne nakładanie warstw kosztów, co jest wymagane w metodach FIFO i LIFO. Ponieważ średni ruchowy koszt zmienia się w każdym przypadku, gdy jest nowy zakup, metoda może być stosowana tylko w przypadku systemu śledzenia stanu materiałów wieczystych, na przykład systemu, który utrzymuje aktualne zapisy stanu zapasów. Nie można używać metody ruchomych średnich zasobów, jeśli używasz jedynie okresowego systemu inwentaryzacji. ponieważ taki system gromadzi tylko informacje na koniec każdego okresu obrachunkowego i nie prowadzi zapisów na poziomie jednostki jednostkowej. Ponadto, gdy wyceny zapasów są uzyskiwane przy użyciu systemu komputerowego, komputer sprawia, że ​​stosunkowo łatwe jest ciągłe dostosowywanie wycen magazynowych przy użyciu tej metody. Z drugiej strony dość trudne może być użycie metody średniej ruchomej, gdy rejestry inwentarza są prowadzone ręcznie, ponieważ personel biurowy byłby przytłoczony wielkością wymaganych obliczeń. Przeniesienie średniej metody zapasów Przykład przykład 1. ABC International ma na początku kwietnia około 1000 zielonych gadżetów w magazynie, kosztem jednej jednostki wynosi 5. W ten sposób początek stanu zapasów zielonych gadżetów w kwietniu wynosi 5000. ABC kupuje 10 kwietnia giganty na kolejne 250 dodatkowych gadżetów za 6 sztuk (łącznie 1,500), a kolejne 750 zielonych gadżetów - 20 kwietnia - 7 sztuk (łącznie 5 250). W przypadku braku sprzedaży, oznacza to, że średni ruch średni ruchowy na koniec kwietnia wynosiłby 5,88, który oblicza się jako całkowity koszt 11 750 (5 000 początkowego salda 1500 zakupów 5 250 zakupów), podzielony przez całkowite koszty on - Liczba sztuk ręcznie liczonych 2000 zielonych gadżetów (1000 sztuk salda początkowego 250 zakupionych 750 sztuk). Średni ruch zielonych gadżetów wynosił zatem 5 na sztukę na początku miesiąca, a na koniec miesiąca o 5.88. Powtórzemy przykład, ale teraz włączamy kilka sprzedaży. Pamiętaj, że po każdej transakcji ponownie obliczamy średnią ruchoma. Przykład 2. Firma ABC International dysponuje 1000 zielonych gadżetów w magazynie na początku kwietnia, kosztem jednej jednostki wynosi 5. Sprzedaje w tym dniu 250 tych jednostek w dniu 5 kwietnia i rejestruje opłatę za koszt sprzedanego towaru w wysokości 1.250, oblicza się jako 250 jednostek x 5 na jednostkę. Oznacza to, że obecnie pozostaje 750 jednostek pozostających w magazynie, za koszt 5 jednostek i łączny koszt 3.750. ABC kupuje od 10 kwietnia 250 dodatkowych zielonych gadżetów po 6 sztuk (całkowity zakup 1500). Ruch średni koszt wynosi obecnie 5,25, który oblicza się jako całkowity koszt 5 250, podzielony przez 1000 jednostek wciąż pod ręką. Następnie ABC sprzedaje w dniu 12 kwietnia 200 sztuk i rejestruje opłatę za towary sprzedane w wysokości 1050, które są obliczane jako 200 jednostek x 5,25 na jednostkę. Oznacza to, że obecnie pozostaje 800 jednostek pozostających w magazynie, za koszt 5,25 i łączny koszt 4.200. Wreszcie, ABC kupuje kolejne 750 zielonych gadżetów w dniu 20 kwietnia na 7 każdego (całkowity zakup w wysokości 5.250). Pod koniec miesiąca ruchomy średni koszt jednostkowy wynosi 6.10, który oblicza się jako całkowite koszty 4.200.550, podzielone przez pozostałe pozostałe jednostki w wysokości 800 750. W drugim przykładzie firma ABC International rozpoczyna miesiąc o wartości 5000 początek równowagi zielonych gadżetów po cenie 5 za każdy, sprzedaje 250 sztuk po cenie 5 w dniu 5 kwietnia, zmienia cenę jednostkową na 5,25 po zakupie w dniu 10 kwietnia, sprzedaje w dniu 12 kwietnia 200 sztuk po cenie 5,25 i w końcu zmienia cenę jednostkową na 6.10 po zakupie w dniu 20 kwietnia. Możesz zauważyć, że koszt jednostkowy zmienia się po zakupie zapasów, ale nie po sprzedaży zapasów. Home gtgt Tematy dotyczące księgowości w magazynach Średnia ważona ważona metodą Średnia ważona wycena ważona Średnia metoda Przegląd Średnia ważona metoda służy do przypisania średniego kosztu produkcji do produktu. Średni ważony koszt jest powszechnie stosowany w sytuacjach, w których: pozycje inwentarza są tak przeplatane, że niemożliwe jest przypisanie określonego kosztu jednostce. System księgowania nie jest wystarczająco wyrafinowany, aby śledzić warstwy zapasów FIFO lub LIFO. Elementy magazynu są tak zorganizowane (tj. Identyczne ze sobą), że nie ma możliwości przypisania kosztów jednostce. Przy zastosowaniu średniej ważonej metody podzielić koszt towarów dostępnych do sprzedaży przez liczbę jednostek dostępnych na sprzedaż, co daje średnie ważone koszty jednostkowe. W tym obliczeniu koszt towarów dostępnych do sprzedaży jest sumą początkowych zapasów i zakupów netto. Następnie należy użyć tej średniej ważonej liczby, aby przypisać koszt zarówno do zakończenia zapasów, jak i kosztu ich sprzedaży. Wynik netto przy zastosowaniu średniej ważonej kosztów polega na tym, że rejestrowana ilość zapasów w kasie reprezentuje wartość gdzieś pomiędzy najstarszymi a ostatnimi jednostkami nabytymi w akcjach. Podobnie, koszt sprzedanych towarów odzwierciedla koszt gdzieś pomiędzy najstarszą a ostatnią jednostką sprzedaną w tym okresie. Metoda średniej ważonej jest dozwolona zarówno w ogólnie przyjętych zasadach rachunkowości, jak iw międzynarodowych standardach sprawozdawczości finansowej. Ważony średni kosztorys Milagro Corporation wybiera metodę ważoną średnią na miesiąc maj. W tym miesiącu rejestruje następujące transakcje: Rzeczywisty całkowity koszt wszystkich zakupionych lub rozpoczętych jednostek zapasów w poprzedniej tabeli wynosi 116 000 (33 000 54 000 29 000). Łączna ilość zakupionych lub rozpoczętych jednostek magazynowych wynosi 450 (zakupiono 150 zakupionych zasobów). Wycena końcowa zapasów wyniosła 45.112 (175 jednostek w czasie średniej ważonej 257.78), natomiast koszt wyceny towarów wyniósł 70.890 (275 szt. Razy 257.78 średniej ważonej ceny) . Suma tych dwóch kwot (mniej błędu zaokrągleń) jest równa 116 000 całkowitym rzeczywistym kosztom wszystkich zakupów i początkowych zapasów. W poprzednim przykładzie, jeśli Milagro użył systemu ewidencji zapasów wieczystych, aby móc rejestrować swoje inwentaryzacje, musiałaby ponownie obliczyć średnią ważoną po każdym zakupie. Poniższa tabela używa tych samych informacji w poprzednim przykładzie, aby pokazać rekomputeryzację: Przenoszenie zapasów - Średnia jednostkowa sprzedaż kosztów (125 sztuk 220) Zakup (200 sztuk 270) Sprzedaż (150 sztuk 264.44) Zakup (100 sztuk 290) Zauważ, że koszt sprzedanych towarów w wysokości 67.166 oraz końcowego stanu zapasów 48.834 równych 116.000, co odpowiada całkowitej kwocie w pierwotnym przykładzie. Tak więc sumy są takie same, ale ruchome średnie ważone obliczenia skutkują niewielkimi różnicami w podziale kosztów między kosztem sprzedanego towaru a końcowym zapasem.